Puszyste pancakes z syropem klonowym i pekanami

Mżawka, mgła, niebo zasnute chmurami. Postanowiłam dać nura... pod kołdrę.I przyznaję się bez bicia, że nie ruszam się stąd aż do wieczornego spaceru z Angeliną. 

Nie ma co narzekać, nie jest zimno a towarzystwo delikatnej mżawki stwarza idealne warunki dla grzybów. Jak co roku odczuwam "grzybową gorączkę" i pomimo wystarczającej ilości zapasów wciąż wracam do lasu na grzybobranie :)

Nic na to nie poradzę, uwielbiam las, uwielbiam spacerować z koszykiem po miękkich dywanach z mchu. Las w sezonie jesiennym tętni życiem, między drzewami błyskają kolorowe płaszczyki, a wiklinowe kosze grzybiarzy uginają się pod ich ciężarem. 

Pobudka w weekend o 5 nad ranem??? Nie ma mowy...no chyba, że na grzybobranie :D Las wczesnym rankiem jest magiczny, panuje w nim cisza, mgły unoszą się nad koronami drzew, a światło wschodzącego słońca kładzie piękne refleksy na leśnym poszyciu.

Nie jestem typem długodystansowca, wystarczy mi dwie godziny spaceru. Jest to optymalny czas na dotlenienie się, zebranie pięknych kapeluszy podgrzybków i borowików oraz wybieganie Angeliny.

Po takiej wędrówce wracam do domu w świetnym humorze i mam energię do dalszego działania.

A jak jest z Wami??? Odwiedzacie las??? Zbieracie grzyby???

Jesienne aura sprzyja przygotowywaniu comfort food. Dla mnie to potrawy, które wprawiają mnie w świetny nastrój, rozgrzewają ciało i duszę :)

Mam dziś dla Was pyszne, puszyste pankejki. Zaserwowałam je w prostym stylu polane syropem klonowym i obsypane siekanymi pekanami. Ok, przyznaję się,że dwa zjadłam z marshmallow fluff, obłędnym kremem z pianek Marshmallow. To przepis podstawowy, placuszki wychodzą mięciutkie i przepyszne. Możecie dodawać do nich dowolne dodatki, polecam na pyszne jesienne śniadanie.

Jesienne smaki- Sernik dyniowo-kokosowy

Wrzesień nabrał rozpędu, rok szkolny zaczął się na dobre, a pogoda ukazała nieco kapryśne oblicze. Wyczekiwałam babiego lata,nieco mglistych poranków, wczesnych wieczorów z pięknymi zachodami słońca, umiarkowanych temperatur. W zamian za to dni pochmurne przeplatają się z dniami dusznymi i ciężkimi, a babiego lata jak nie było tak nie ma. 

W ubiegłym tygodniu poczuliśmy i u nas skutki Irmy szalejącej na Karaibach i Florydzie. U nas również dość mocno wiało,a niebo było ciężkie od chmur i deszczu. Mój osobisty barometr odpowiedział na te anomalie migrenami, które towarzyszyły mi z małymi przerwami przez 4 dni. Możecie sobie wyobrazić moje funkcjonowanie a raczej jego brak. Leki i łóżko stały się moimi kompanami i jeszcze Stefek który łaskawie postanowił mi towarzyszyć w przymusowym wylegiwaniu się w łóżku. Przykro było też czytać napływające wiadomości o katastrofalnych skutkach huraganów na Florydzie, o Teksasie który nawiedziła powódź. Człowiek ma inne podejście gdy miał szansę odwiedzić dane miejsce, serce się kraje gdy ogląda się tragedię tak wielu ludzi.

Pogoda sprzyja spędzaniu czasu w kuchni, co wykorzystuję aż w nadmiarze. Moja kuchnia zapachniała domową sałatką warzywną, w kuchni pachnie suszonymi grzybami. Ostatnio zapachniało też sernikiem. Słodki zapach dyni i kokosa unosił się w całym domu. Sernik powstał pod wpływem chwili, koleżanka blogerka zapowiedziała się z wizytą, musiałam więc wymyślić coś na szybkości. Jak to zazwyczaj w takich sytuacjach bywa przy minimum zaangażowania powstało pyszne ciasto. Na tyle pyszne, że na drugi dzień pozostała pusta patera i kilka okruszków :)

Przekonajcie się sami i przetestujcie ten przepis w Waszych kuchniach.

Five o'clock w podróży- Welcome to Florida

8 Września 2016 o godzinie 21:00 nasz samolot wylądował w Orlando na Florydzie. Po uśmiechu celnika, rutynowym "Welcome to United States" i pieczątce wiedzieliśmy, że jesteśmy w tej grze :)

Wyszliśmy z hali przylotów i udaliśmy się po samochód, który czekał już na nas w wypożyczalni. Od razu zwróciłam uwagę na bujną roślinność i parne, rozgrzane powietrze.

Zapakowaliśmy się w naszego vana z liczbie sztuk 12 i ruszyliśmy do Fort Lauderdale. Nie była to łatwa podróż, wszyscy byliśmy zmęczeni długim lotem, a do tego byliśmy ściśnięci jak śledzie w beczce bo podróżowaliśmy z naszymi bagażami. No ale czego się nie robi dla przeżycia przygody...

Trzy godziny później dotarliśmy na miejsce. Nie obyło się jednak bez przygód, bo nasza nawigacja nijak nie chciała nas doprowadzić do celu. Kluczyliśmy ulicami ,zawracaliśmy ale nijak nie mogliśmy trafić na 2325 Mariner Drive. Zatrzymaliśmy się na stacji benzynowej aby zapytać o wskazówki i tu otrzymaliśmy pomoc. Bardzo sympatyczny police officer zaofiarował się, że nas podwiezie na miejsce, bo to całkiem blisko i żaden kłopot. Wsiedliśmy więc i za rozświetlonym kogutami radiowozem dojechaliśmy pod nasz domek. Tam czekali już na nas znajomi z NY bądź co bądź lekko zaskoczeni policyjną eskortą ;)

(nasza miejscówka 2325 Mariner Drive )

I tu właśnie zaczyna się nasza amerykańska przygoda. Domek marzenie, z basenem, klimatyzacją (wiadome) stołem bilardowym idealny na weekendowy wypoczynek. Powitalne party nieco się przedłużyło do wczesnych godzin porannych, a dla niektórych trwało w zasadzie nieprzerwanie 3 dni :)

Już pierwszego wieczoru dowiedziałam się co to jest "ucho" , zobaczyłam cyrkowe wyczyny nad basenem, a także wschód słońca przy szumie palm. 

Po skandalicznie krótkim śnie przyszedł czas na rekonesans, oczywiście dla chętnych. Zrobiliśmy mały shopping,bo w planach był bbq, zajrzeliśmy do Chipotle na burrito i pokręciliśmy się trochę po dzielni. Co wytrwalsi zaliczyli bladym świtem wizytę na plaży, mnie niestety nie udało się dobudzić ;)

Fort Lauderdale nazywany jest Wenecją Ameryki i nie bez kozery, bo miasto jest poprzecinane kanałami o łącznej długości ponad 300 mil. Miasto pełne jest portów, marin oraz wodnych taksówek. W piątkowe popołudnie udaliśmy się na jedną z takich wycieczek. Water taxi zabrało nas na wycieczkę po New River. Z naszej łódki mogliśmy podziwiać wspaniałe rezydencje ciągnące się po obu brzegach rzeki i wierzcie mi było na co popatrzeć. Piękne domy, bujne palmy, prywatne przystanie dla jachtów , ciężko było oderwać oczy od tych widoków. Mieliśmy możliwość wysłuchania różnych historii związanych związanych z miastem, wodnymi taksówkami oraz milionerami zamieszkującymi Fort Lauderdale, którymi raczył nas jeden ze sterników.

Po powrocie z water taxi czekały nas steki i ciąg dalszy Floryda party.

(Water taxi)

W sobotę we wczesnych godzinach przedpołudniowych wyruszyliśmy do Miami. Zaopatrzyliśmy się w ręczniki, krem z filtrem oraz napoje chłodzące na drogę ;)

Miami powitało nas słońcem i skwarem. Nie czyniliśmy mocnych planów na zwiedzanie. Pierwszy weekend w Stanach postanowiliśmy przeznaczyć na relaks. Nasze kroki skierowaliśmy na Lincoln Road, która doprowadziła nas na Miami South Beach. Ocean, plaża, mewy, budki ratowników to wszystko sprawiło, że zaparło mi dech w piersiach. Tu było po prostu pięknie, wymarzone miejsce na plażing. Pomimo, że to był Wrzesień upał nie pozwalał za długo leżeć na ręczniku. Postanowiłam, że schłodzę się w oceanie. Jakie było moje zdziwienie gdy woda okazała się być ciepła jak w kąpieli i tak przeraźliwie słona, że od razu poczułam wszystkie otarcia na stopie, których nabawiłam się przez chropowate dno basenu. Pomimo temperatury i zasolenia z przyjemnością oddałam się kąpieli. Fale kołysały cudnie, nad moją głową unosiły się albatrosy, nieco dalej słychać było krzyki mew. To było cudowne popołudnie. Miami South Beach jest idealnie przygotowane na turystów, plażowe bary serwują cudnie chłodzące drinki, można skorzystać z darmowych pryszniców i spłukać z siebie oceaniczną sól, można wylegiwać się w hamakach w cieniu palm lub rozsiąść się po wiatrakami, które rozpylają chłodzącą wodną mgiełkę.

Po intensywnym plażingu udaliśmy się na spacer wzdłuż plaży i skierowaliśmy się na tętniącą życiem Ocean's Drive. Ocean's Drive to jedna z najpopularniejszych ulic Miami. Pełna jest świetnych restauracji i knajpek, sklepów z pamiątkami i przede wszystkim pełna ludzi. Zobaczycie tu Miami Style, Latynoski o bujnych kształtach ubrane kuse spodenki z barwnymi tipsami i sztucznymi rzęsami. Zobaczycie tu Czarnoskórych chłopców obwieszonych złotymi łańcuchami, wożących się odjechanymi furami oraz ich towarzyszki skąpo odziane i również obwieszone biżuterią. Tu zobaczycie złote Chevrolety, czerwone Porsche, Mustangi cabrio. Na Ocean's drive spróbujecie owoców morza, wypijcie drinka w rozmiarze XXL. Tu króluje przepych i bogactwo, ulica tętni życiem od świtu do zmierzchu.

Tu zatrzymaliśmy się w knajpce serwującej pyszne makarony i każdy mógł poznać przysmaki miejscowej kuchni.

Na koniec wizyty w Miami czekała mnie niespodzianka, w drogę powrotną pojechałam jako pasażerka Mustanga Cabrio i po drodze miałam szansę poznać wszystkie aspekty podróżowania kabrioletem, od rozwianych włosów po ulewę, która pojawiła się znikąd i zdążyła nas porządnie zmoczyć zanim dach naszego rumaka się złożył :D :D :D Oczywiście przeżycie zaliczam do bardzo udanych.

(Miami South Beach)

(Ocean's Drive)

W sobotni wieczór zwolniliśmy nieco tempo, no może nie wszyscy z nas, ja uskuteczniłam zimne drinki pod palmą nad basenem i chillout.

W niedzielę wybraliśmy się na lokalną plażę, dużo cichszą niż gwarna South Beach. Rozłożyliśmy się w cieniu palmy, ja od razu dałam nura do oceanu. Tu ocean nie był tak nagrzany jak w Miami ale woda wciąż była ciepła. Spędziliśmy tu cudne przedpołudnie,a po powrocie czekało nas pakowanie.

Po uściskach i pożegnaniach z nowojorskimi przyjaciółmi ruszyliśmy w trasę na spotkanie z Ameryką :).

Floryda oczarowała mnie swoim klimatem. Palmy, piaszczyste plaże, ciepły ocean, tętniące życiem ulice, zrelaksowani ludzie. To miejsce, które odwiedziłabym bez zastanowienia kolejny raz.

Jesienne zachciewajki- Brownie z przesłodkim dyniowym kremem

Dzisiejszej nocy mój zazwyczaj mocny sen został przerwany stukaniem w parapet... i nie był to moi drodzy żaden ptak ani inny stwór ale deszcz. Rzadko zdarza mi się budzić w środku nocy ale jednostajne deszczowe crescendo wyrwało mnie z objęć Morfeusza. Nie myślcie jednak, że wysłuchiwałam tego przymusowego koncertu. Owinęłam się szczelniej kołdrą, ostentacyjnie wykręciłam się plecami do okna, tym samym wtulając się w plecy M., i powróciłam do krainy snu. Momentami deszczowe crescendo próbowało się wedrzeć do mojej prywatnej krainy snu ale ostentacyjnie nie zwracałam na nie uwagi.

Wrzesień postanowił wkroczyć w karty kalendarza z przytupem i od niedzieli hojnie raczy nas deszczem. Mieliśmy już mżawkę, kapuśniaczek a także rzęsistą ulewę. Dni nagle stały się ciężkie i senne. Od razu poczułam chęć na ciasto konkret. Wiadome, że w takich sytuacjach czekolada spisuje się na medal, a już brownie to po prostu poezja. Z kuchennego parapetu mrugała do mnie okiem pomarańczowa hokkaido,nie mogłam jej ominąć. 

Z dyni przygotowałam krem-cudo, ugotowałam ją do miękkości w słodzonym mleku skondensowanym z dodatkiem wanilii i zmiksowalam na mus. W połączeniu z lekko ciągnącym się brownie stworzyły idealny deser na jesienne zachciewajki. 

Jeśli i Wy odczuwacie silną potrzebę zjedzenia czegoś cudownie smacznego bez zastanowienia polecam Wam ten przepis. Gwarantuję, ten smak Was uwiedzie.

A tymczasem zmykam pod kołderkę bo jutro ciąg dalszy jesiennych zachciewajek... a mianowicie czeka mnie grzybobranie :) Sezon grzybowy zaczęłam już jakiś czas temu ale przy sprzyjającej deszczowej aurze koniecznie trzeba dać nura w leśny gąszcz i poszukać borowików :)

Five o'clock po godzinach- Sierpień

W tym miesiącu podsyłam Wam próbkę tego czym zajmowałam się w ostatnim miesiącu. Bardzo lubię zdjęcia utrzymane w klimacie dark mood i jakiś czas temu zaczęłam fotografować w tym stylu. Póki co to pierwsze próby ale mam nadzieję, że przypadną Wam do gustu. Życze przyjemnego oglądania :)